Słońce


Tabaluga71	25.03.2008 08:32:46
Grupa: Administrator Posty: 2686 #87426 Od: 2008-2-14	Slonce jest nasza najblizsza gwiazda. Nalezy do przecietnych gwiazd typu widmowego G2V. Masa Slonca jest rowna 1,989x10do potegi 39 kg, srednica 1 391 960 km. W porownaniu z Ziemia jest ono 335 000 razy bardziej masywne i ma 109 razy wieksza srednice. Przyspiszenie grawitacyjne na powierzchni Slonca wynosi 274,96 m/sekunde do kwadratu, predkosc ucieczki 618,67 km/s. W porownaniu z Ziemia wartosci te sa odpowiednio 28,1 i 55,4 razy wieksze. Slonce jest wlasciweie olbrzymia obracajaca sie kula gazowa, przy szym przecietna gestosc jego materii wynosi 1,410g na cm szeccienny. Zatem tylko niewiele wiecej niz gestosc wody(1g na cm szesc.). temperatura we wnetrzu Slonca siega 19x10 do 6 potegi K., a gestosc 130g na cm szesc. Tak duza gestosc w centrum Slonca powstaje na skutek olbrzymiego cisnienia gornych warstw slonecznych, wynoszacego 4x10 do 10 potegi MPa( okolo 400 miliardow atmosfer). Gestosc w miare oddalania sie od Slonca spada i przy powierzchni wynosi tylko 0,001 g na cm szesc. Materia z ktorej zbudowane est Slonce mimo olbrzymiego cisnienia wszedzie zachowuje wlasciwosci gazu. Slonce sklada sie w 70% z wodoru i 28% z helu, a okolo 2% to pozostale pierwiastki. Powierzchniowe warstwy Slonca nie obracaja sie jak cialo sztywne. Na rowniku slonecznympredkosc rotacji jest najwieksza, na biegunach najmniejsza. Okres obrotu zmienia sie od 25,38 dnia na rowniku az do 35 dni w poblizu biegunow. Klasyfikacja: Gwiazda (typ G2 V) Średnica równikowa: 1.392.000 km Średnica południkowa: 1.392.000 km Temperatura max: 6.000 °C Temperatura min.: 3.870 °C Temperatura jądra: 15 mln °C Masa (Ziemia=1): 332.950 Gęstość (Woda=1): 1,41 Okres obrotu: W przybliżeniu 27 dni Przyśpieszenie grawitacyjne: 273 m/s2 Szybkość ucieczki: 620 km/s Wedlug naszej wspolczesnej wiedzy o wewnetrznej budowie gwiazd, Slonce przedstawia sie jako gigantyczny nuklearny kociol, w ktorym wodur przemienia sie w hel. Pezy tej przemianie pierwiastkow uwalniaja sie olbrzymie ilosci energii. Z 1g wodoru powstaje nie tylko hel, ale ponad 10 do 12 potegi J energii. W ciagu kazdej sekundy 4 miliony ton wodoru przemieniaja sie w Sloncu w hel. Przez wypromieniowanie uwolnionej energii Slonce traci 0,1% swojej masy w ciagu 16 miliardow lat. Zrodlo energii promienistej Slonca, przemiana wodoru w hel, produkuje ta energie juz 5 miliardow lat i bedzie ja produkowac jeszcze przynajmniej drugie tyle, dopuki nie wyczerpia sie wszystkie zapasy wodoru w tych rejonach Slonca, gdzie panuje wystarczajaco wysoka temperatura do podtrzymania reakcji termojadrowych. Kazdy metr kwadratowy powierzchni Slonca wypromieniowuje w ciagu sekundy w przestrzen 62,86x10 do 6 potegi J energii, cala powierzchnia Slonca 3,826x10 do 26 poregi J energii. Z tego do Ziemii dociera w kazdej sekundzie 2x10 do 17 potegi J, co odpowiada 200x10 do 12 potegi kW. Prawie polowa dochodzacej energii ulega odbiciu, rozproszeniu i pochlonieciu w atmosferze ziemskiej. Swiatlo sloneczne jest biale, z widmem skladajacym sie z barw od czerwonej przez pomaranczowa, zolta, zielona, niebieska az do fioletowej. Rozszczepione na poszczegolne skladniki barwne mozemy obserwowac w przyrodzie jako tecze. Slonce, oprocz promieniowania elektromagnetycznego, w ktorym nie brakuje promieniowania radiowego, rentgenowskiego i promieniowania gamma, jest rowniez zrodlem promieniowania korpuskularnego, znanego pod nazwa wiatru slonecznego. Czastki, elektrony i jony atomow, z ktorych sie sklada promieniowanie korpuskularne, wybiegaja ze Slonca z predkoscia od 1000 do 3000 km/s. W okolicy Ziemi gestosc wiatru slonecznego przy przecietnej aktywnosci Slonca wynosi 10-100 czasteczek w 1cm szesc. Przy wtargnieciu w atmosfere ziemska czastki powoduja zorze polarna i zmiany ziemskiego pola magnetycznego. Z teorii budowy wewnetrznej gwiazd wynika, ze okolo 5% produkowanej przez Slonce energii promienistej powinno przypadac na neutrina, jednak na Ziemi obserwuje sie trzykrotnie mniej neutrin, niz wynika to z teorii budowy wnetrza Slonca. Przewazajaca czesc Slonca jest nie dostepna dla pbserwacji bezposrednich. Obseerwowane promieniowanie dochodzi do nas tylko z gornych warstw powierzchni, zwanych atmosfera sloneczna. Masa atmosfery stanowi zalledwie jedna dziesieciomiliardowa czesc calej masy Slonca. Najnizsza warstwa atmosfery slonecznej, w ktorej powstaje obserwowane widmo ciagle i liniowe, nazywamy fotosfera. Grubosc fotosfery nie przekracza 200 do 300km. Powierzchnie fotosfery obserwujemy jako tarcze sloneczna, swiecaca bialym spojnym swiatlem. tarcza sloneczna jest jasniejsza w srodku niz przy brzegu, tam patrzymy bowiem na chlodniejsze, gorne warstwy atmosfery, podczas gdy w srodku siegamy do glebszych cieplejszych warstw. Przecietna temperatura fotosfery wynosi 5785 K. Cecha charakterystyczna fotosfery jest jej ziarnistosc, czyli granulacja. Pojedyncze granule, maja srednice od 200 do 1800 km, najczesciej okolo 700km. Pomiedzy granulami znajduja sie ciemniejsze miejsca. Granule sa gornymi czesciami wystepujacych pradow lonwektywnych materii w fotosferze i maja temperature srednio o 200 K wyzsza niz fotosfera. Jasnosc granul jest okolo 30% wieksza niz jasnosc ciemnych obszarow miedzy nimi, a ich czas istnienia nie przekracza kilku minut. Fotosfera jest wiec w ciaglym ruchu; dzieki pradom konwektywnym materia z jej cieplejszych obszarow wyplywa na powierzchnie Slonca, a promieniowanie powierzchni slonecznej jest rozlozone rownomiernie. Granule mozna obserwowac jedynie przy pomocy teleskopu. Na powierzchni Slonca wystepuja rowniez plamy. Sa to obszary fotosfery o temperaturze nizszej niz otoczenie. W dobrze rozwinietej plamie dostrzezemy ciemniejszy cien(umbra), bedacy jak gdyby jadrem plamy, o temperaturze od okolo 4300 do 4700 K. Cien jest otoczony jasniejszymi polocieniami(penumbra). Plamy powstaja na obszarach silnych pol magnetycznych, o indukcji siegajacej kilkuset militesli. najmniejsze maja srednice okolo 100km, najwieksze az 90 000km. Czas istnienia plamy zalezy od jej wielkosci: najmniejsze trwaja kilka godzin, najwieksze nawet kilka miesiecy. Plamy sa charakterystyczne dla tzw. aktywnych rejonow na Sloncu i scisle wiaza sie z aktywnoscia sloneczna, zmieniajaca sie w przyblizeniu w cyklu 11 letnim(rok 2001 to maximum aktywnosci). Warstwe atmosfery slonecznej polozona nad fotosfera nazywamy chromosfera. Mozna ja obserwowac jedynie w ciagu kilku sekund calkowitego zaciemnienia Slonca. Gestosc chromosfery jest bardzo mala, dlatego jej swieceni zanika wobec swiecenia calej tarczy slonecznej. Poza zaciemnieniami, chromosfere mozemy obserwowac jedynie spektrohelioskopem lub oslugujac sie filtrem monochromatycznym w linii "H alfa" wodoru albo liniach H i K wapnia. Chromosfer siega od 12 000 do 14 000 km nad fotosfere. Ma zabarwienie jasno czerwone. Temperatura chromosfery powoli sie podnosci az do wysokosci 3000 km, gdzie wynosi 6000 K. Dalej szybko wzrasta do wartosci rzedu 100 000 K. Nad plamami obserwujemy w chromosferze pola flokul, a w nich od czasu do czasu gwaltowne pojasnienia, tzw. rozblyski chromosferyczne. Trwaja one od kilku do kilkudziesieciu minut i sa silnymi zrodlami promieniowania rentgenowskiego i koropuskularnrgo. Poprzez chromosfere przechodza bardzo liczne strumienie wznoszach sie gazow, ktorych predkosc osiaga 20 km/s. Nazywamy je bryzgami chromosferycznymi (spikulmi). Ostatnia najwyzsza warstwe atmosfery slonecznej tworzy korona, ktora mozemy obserwowac jedynie w czasie calkowitych zaciemnien Slonca lu tez za pomoca tzw. koronografow. Metalowoniebieskie, chlodne swiatlo korony powstaje w skutek rozproszenia swiatla fotosfery na swobodnych elektronach i czastkach puylu materii miedzyplanetarnej. Korona zaczyna sie nad chromosfera i ciagnie sie daleko w przestrzen miedzyplanetarna. Niekturzy astronomowie przypuszczaja , ze siega ona nawet poza orbite Ziemi. Gestosc koroy jest niezwykle mala a jej temperatura wynosi ok 1000 000 K. Korona jest gestsza i ma wyzsza temperature nad obszarami aktywnymi. Podczas 11-letniego cyklu slonecnego zmienia swoj ksztalt, wielkosc i intensywnosc swiecenia. Najwieksza jest w maksimum aktywnosci slonecznej. Protuberancje- to olbrzymie masy wyrzucanego z powierzchni Slonca gazu, z predkoscia dziesiatek lub setek kilometrow. Niektore z nich maja wysokosc miliona kilometrow. Gdy predkosc prootuberancji jest wieksz niz predkosc ucieczki - 618,7km/s, wyrzucana materia ucieka w przestrzen miedzyplanetrna. Wraz ze wzrostem wyskosci protuberancja ochladza sie i rozplywa. Jej temperatura wynosi od tysiaca do kilku tysiecy kelwinow.

Electra	20.04.2024 09:00:27


Tabaluga71	25.03.2008 08:33:06
Grupa: Administrator Posty: 2686 #87427 Od: 2008-2-14	POWIERZCHNIA SŁOŃCA Słońce jest rozognioną kulą gazową o średnicy 109 razy przekraczającej średnicę Ziemi. Dochodzące od Słońca żółte światło pochodzi z fotosfery - warstwy atmosferycznej o grubości około 500 km. Poniżej znajduje się wnętrze Słońca, a powyżej przezroczyste, zewnętrzne warstwy atmosfery. Praktycznie cała docierająca do Ziemi słoneczna energia pochodzi z fotosfery, ale wytworzona została we wnętrzu Słońca. Powierzchnia Słońca jest niespokojna i ziarnista, co nazywa się granulacją słoneczną. Ziarenka zachowują się podobnie do gotującej się kaszy - wznoszą się i opadają. Taka konwekcja przenosi ciepło z niższych warstw Słońca do fotosfery i odpowiada za ziarnistą strukturę powierzchni.

Tabaluga71	25.03.2008 08:36:07
Grupa: Administrator Posty: 2686 #87428 Od: 2008-2-14	PLAMY SŁONECZNE W wewnętrznej warstwie Słońca widać przejawy różnego rodzaju aktywności. Jednym z nich są plamy słoneczne - obserwowane na tarczy Słońca obszary chłodniejsze i ciemniejsze w porównaniu z jasną atmosferą. Bardzo duże plamy można czasami zauważyć przy zachodzie Słońca. Pojawiają się, znikają, zmieniają rozmiary i kształty. Środkowa, ciemna część plamy nazywa się cieniem, a część zewnętrzna trochę jaśniejsza -półcieniem. Ogromne plamy słoneczne są przeniknięte przez silne pola magnetyczne wydostające się z wnętrza Słońca. Natura plam nie jest do końca wyjaśniona i trwają badania ( zobacz więcej). Wielkie plamy są rozmiarów Ziemi i mogą żyć wiele miesięcy. Po raz pierwszy poznano strukturę plamy na Słońcu. Dokonano tego za pomocą należącego do NASA satelity Soho. Od prawie 400 ?ot ciemne plamy na Słońcu fascynują astronomów. Już na początku czternastego stulecia Galileusz dowodził, że pod powierzchnią Słońca wcale nie panuje ład i spokój, jak chętnie by to widzieli ówcześni duchowni. Te magnetycznie aktywne obszary występują na krótko przed gwałtownymi erupcjami, które wyrzucają w przestrzeń cząsteczki słonecznego wiatru. Wiadomo, że plamy to miejsca, które są o ok. 2000 stopni chłodniejsze od otoczenia. Z nich również wychodzi oślepiające białe światło, ale niesie ono pięć razy mniej energii, dlatego wydaje się zupełnie ciemne na tle dużo jaśniejszej tarczy. Mimo faktu, że plamy mają rozmiary przekraczające 1500 km (średnica plam często przekracza nawet 50 tys. km), ich geneza pozostaje właściwie tajemnicą. Przynajmniej do tej pory nie było wiadomo, dlaczego chłodniejsze regiony przez cafe tygodnie nie zmieniają swego miejsca. Ich ciemniejsze światło jest efektem konfliktu pola magnetycznego plam z polem Słońca. Już od dawna astronomowie wskazują na fakt, że materio kieruje się na obszarze plam na zewnątrz. Ale same plamy nie zmieniają swego położenia. Zauważono też, że liczba plam zmienia się w 11-letnim cyklu. Do dziś ten słoneczny rytm aktywności pozostaje tajemnicą. Z pomocą obserwatorium słonecznego Soho po raz pierwszy odtworzono burzliwe ruchy zachodzące głęboko pod plamami. Wykorzystano do tego celu instrument o nazwie MDI (Michelson Doppler Imager), który znajduje się na pokładzie tego europejsko-amerykońskiego satelity. Aparat wychwytuje naturalne fale dźwiękowe, które przechodzą przez Słońce. Może on przy tym określić strefy o różnej temperaturze, natężeniu pola magnetycznego i strumienie gazów. Analiza danych dostarczonych przez satelitę Soho pozwoliła uczonym prześledzić powstawanie grupy plam ze stycznia 1998 roku. Wtedy MDI zarejestrował, że fale dźwiękowe coraz przemierzam wnętrze Słońca. Potem ustalono, że na głębokości 18 tysięcy kilometrów pod powierzchnio pojawiło się silne pole magnetyczne, które poruszało się ku powierzchni z prędkością 4500 km/h. Jeszcze w tym samym roku uczeni zbadali wnętrze kolejnej dużej plamy. Od dawna wiadomo, że silne pole magnetyczne bezpośrednio pod plamo wciąż wyrzuca na boki energię pochodząca z centrum gwiazdy. Dlatego plamy są chłodniejsze i nieco ciemniejsze. Jak zaobserwowali Zhoo i jego koledzy, pod silnym magnetycznym bąblem znajduje się znacznie cieplejszy region. Między tymi strefami o różnych temperaturach powstają wewnątrz Słońca gigantyczne strumienie gazów, które dopiero teraz po raz pierwszy można było odtworzyć. W takiej kipiącej zupie schłodzona w polu magnetycznym materia porusza się w dół z prędkością do 4800 km/h. Równocześnie z boku za nią płynie gorąca plazma. W ten sposób powstaje swoisty obieg, który może ustabilizować plamę na dłuższy czas. Nowe zdjęcia plam słonecznych Nowe zdjęcia plam uzyskano w 2002 roku za pomocą nowego szwedzkiego teleskopu w La Palma na wyspach kanaryjskich. Po raz pierwszy jakość zdjęć pozwala rozpoznać na tarczy naszej gwiazdy szczegóły o rozmiarze nie przekraczającym 100 km. Od dawna podejrzewano, że kluczowe procesy na Słońcu zachodzą właśnie w tej skali, i teraz w końcu będzie można im się przyjrzeć. Trudno jest zrozumieć i odtworzyć tą skomplikowaną geometrię prądów słonecznej plazmy. Ruchy konwekcyjne, których źródłem jest przepływ ciepła, krzyżują się ze strumieniami wywoływanymi przez zawikłane pole magnetyczne. W półcieniu otaczającym słoneczne plamy tworzą się długie, jasne włókna. Najnowsze zdjęcia ujawniły, że w ich centrum znajdują się ciemne jądra, jeszcze nieznanego pochodzenia. Wszystko to stara się zgłębić dziedzina wiedzy, zwana hydromagnetodynamiką. Dla niej nowe zdjęcia będą prawdziwym polem testowym. Jednak choć naukowcom udało się lepiej zrozumieć mechanizm powstawania plam słonecznych, wiele pytań pozostaje jeszcze bez odpowiedzi. źródło;int

Tabaluga71	25.03.2008 08:38:17
Grupa: Administrator Posty: 2686 #87429 Od: 2008-2-14	AKTYWNOŚĆ SŁOŃCA Słońce nie obraca się tak, jak podobne do Ziemi ciało sztywne. Różne jego części obracają się różnie. Na równiku obrót jest najszybszy, na biegunach najwolniejszy. Taka sytuacja jest możliwa tylko dlatego, że Słońce jest ogromną kulą gazu. Efektem niejednorodnego obrotu jest nawijanie linii pola magnetycznego Słońca, co z kolei wzmaga słoneczną aktywność. "Pogoda" w słonecznej atmosferze bardzo różni się od pogody ziemskiej. Burze magnetyczne i wybuchy, znane jako rozbłyski, pojawiają się na słonecznej powierzchni nagle. Przypominają nieco nasze burze z piorunami, bo wyzwalana jest w nich energia elektryczna, tyle że znacznie większa. Burze słoneczne nie pozostają bez wpływu na Ziemię, np. zaburzają odbiór fal radiowych. Rozbłyski słoneczne wyrzucają w przestrzeń międzyplanetarną cząstki naładowane elektrycznie, które docierają aż do naszej planety i wywołują w okolicach podbiegunowych widowiskowe zjawiska na niebie - zorze polarne. Wybuchy na Słońcu wywołujące to zjawisko mogą być niebezpieczne. W ciągu kilku sekund uwalnia się tam więcej energii, niż zdołano wyprodukować do tej pory we wszystkich elektrowniach świata.

Tabaluga71	25.03.2008 08:39:22
Grupa: Administrator Posty: 2686 #87431 Od: 2008-2-14	WIATR SŁONECZNY Z zewnętrznych warstw korony słonecznej ciągle wypływa w przestrzeń międzyplanetarną materia w postaci tzw. wiatru słonecznego. Dotarcie do Ziemi zabiera tym cząstkom około 10 dni. Wiatr słoneczny odpowiedzialny jest za wydmuchiwanie z komet warkoczy. Ziemskie pole magnetyczne powoduje odchylanie torów większości cząstek wiatru słonecznego, a część z nich zatrzymuje. W rezultacie pole magnetyczne tworzy wokół Ziemi niewidzialny kokon, który opływany jest przez wiatr słoneczny. Niektóre naładowane elektrycznie cząstki potrafią jednak przez te zapory przeniknąć

Tabaluga71	25.03.2008 08:40:02
Grupa: Administrator Posty: 2686 #87432 Od: 2008-2-14	WYTWARZANIE ENERGII SŁONECZNEJ Słońce zbudowane jest głównie z dwóch najlżejszych pierwiastków chemicznych: wodoru i helu. Głęboko w jego wnętrzu bardzo wysoka temperatura nie pozwala tworzyć się innym pierwiastkom. Jadra atomowe i elektrony są wymieszane. W ogromnych temperaturach wnętrza Słońca cząstki tworzące atomy poruszają się z wielkimi predkościami i często zderzają się. Zazwyczaj nic się wtedy nie dzieje. Czasem jednak dwa protony zderzą się dostatecznie mocno, by zlepić się i zmienić w parę proton-neutron. Produktem zderzenia są wtedy dwie inne cząstki: neutrino, które nie ma masy ani ładunku elektrycznego, ale unosi energię oraz pozyton - cząstka podobna do elektronu, ale z dodatnim ładunkiem elektrycznym. Para proton-neutron może się następnie połączyć z kolejnym protonem i utworzyć jądro lekkiego helu, które ma tylko jeden neutron zamiast, jak zazwyczaj, dwu. W końcu dwa jądra lekkiego helu mogą się spotkać i utworzyć stabilne jądro helu. Dwa uwolnione protony uciekają. Tak więc, Słońce może "sklejać" cztery protony w jedno jądro helu i w tym procesie wytwarzać ogromne ilości energii. Masa czterech protonów jest nieco większa - około 0,5% - od masy helowego jądra. To właśnie ona przemienia się w energię.

Tabaluga71	25.03.2008 08:40:40
Grupa: Administrator Posty: 2686 #87433 Od: 2008-2-14	JAK DŁUGO BĘDZIE ŻYĆ SŁOŃCE Co sekundę Słońce przetwarza około 600 mln ton wodoru na około 400 mln ton helu. Traci energię w postaci światła, ciepła i wiatru słonecznego. Oczywiście nie będzie żyć wiecznie, ale ma przed sobą jeszcze długi żywot. Przez około 5 mld lat zużyło połowę wodorowego paliwa. Przez następne 5 mld lat będzie stale przemieniać wodór, a jego temperatura i rozmiar stopniowo będą rosły. Gdy zużyje się cały wodór w środku, Słońce będzie trzy razy większe niż dzisiaj. Zewnętrzne warstwy gorącej atmosfery rozpościerać się będą prawie do orbity Merkurego. Na Ziemi zostaną wygotowane oceany, a skały przemienią się w roztopioną lawę. Głęboko w Słońcu atomy helu zaczną przemieniać się w węgiel i pierwiastki cięższe, aż w końcu zużyty zostanie cały zapas atomowego paliwa. Słońce będzie już tylko stygnąć i stanie się białym karłem. źródło:int

bIJOUPP2	26.02.2013 15:09:47
Grupa: Użytkownik Lokalizacja: Radom Posty: 1 #1210502 Od: 2013-2-26	i now _________________ Pierścionki zaręczynowe – wyjątkowa biżuteria dla kobiet.

Electra	20.04.2024 09:00:27