Metoda objawowo-termiczna

Metoda objawowo-termiczna Rötzera Pomiar temperatury Temperaturę należy mierzyć zaraz po przebudzeniu (przed wykonaniem jakiejkolwiek czynności!) w pochwie (5 min.), w odbytnicy (5 min.) lub w ustach (8 min.) (nie pod pachą!) termometrem rtęciowym (nie elektronicznym!) Pomiar może być zaniżony jeżeli trwał zbyt krótko. Temperatura może być zawyżona, jeśli kobieta mierzyła temperaturę nie zaraz po przebudzeniu spała bardzo długo (np. do 10 rano) spała bardzo krótko (np. tylko 3 godziny) poszła spać późno wieczorem piła alkohol jest chora wyjechała do obszaru o znacznie cieplejszym klimacie (wczasy w tropikach) byla narażona na wyjątkowo silny stres (np. śmierć bliskiej osoby) Wszystkie czynniki tego typu, mogące zaburzyć obserwacje należy zaznaczać na wykresie. Notujemy również sposób oraz godzinę pomiaru. Dlaczego do pomiaru temperatury należy stosować termometr rtęciowy a nie elektroniczny? Dostępne na rynku termometry elektroniczne są projektowane tak, by możliwie szybko zmierzyć temperaturę z dokładnością rzędu 0,2°C. Dokładność ta jest odpowiednia do diagnostyki chorób, nie jest jednak wystarczająca do metod naturalnych, gdzie potrzebujemy dokładności 0,05°C do 0,1°C. Mała pojemność cieplna termometrów elektronicznych i algorytm sygnalizujący koniec pomiaru powodują, że pomiar jest czuły na lokalne fluktuacje, co dodatkowo poszerza rozrzut otrzymanych wyników. Także dostępne na rynku termometry rejestrujące promieniowanie podczerwone błony bębenkowej ucha nie są wystarczająco dokładne. Termometr rtęciowy mierzy temperaturę bardzo dokładnie - oczywiście o ile jest trzymany wystarczająco długo w miejscu dobrze unaczynionym (w konsekwencji dobrze ogrzanym przez krew). Może być tylko źle wyskalowany, tzn. systematycznie zawyżać lub zaniżać temperaturę. Nie ma to jednak żadnego znaczenia jeśli nie zmieniamy termometru. W razie stłuczenia termometru warto mieć w zapasie drugi, i wiedzieć o ile różnią się jego wskazania. Określamy szczyt objawu śluzu. Znajdujemy 3 dni temperatury wyższej, po dniu szczytu objawu śluzu, poprzedzone 6 dniami temperatury niższej. Trzeci pomiar temperatury wyższej musi przewyższać najwyższy z 6-ciu pomiarów niższych o conajmniej 0,2°C Jeżeli powyższe warunki są spełnione, wieczór 3-go dnia temperatury wyższej uznajemy za niepłodny. Okres niepłodny trwa aż do miesiączki. Przykładowy wykres:

  PRZEJDŹ NA FORUM